Toon Tellegen:‘De vaderlandse kinderboekenwereld schudde zachtjes in haar voegen’, zei Bregje Boonstra eens in een lezing over het kinderboekendebuut van huisarts/dichter Toon Tellegen (55) ‘Er ging geen dag voorbij’ uit 1984. ‘wij wreven ons de ogen uit, wisten er geen raad mee en vonden er geen woorden voor.’ Nu, dertien jaar later, zijn er handenvol woorden gevonden om zijn werk te typeren, al blijft het stotteren: fantasierijk, geestig, bizar, surrealistisch, ontroerend, melancholiek, poëtisch, filosofisch, dromerig, vluchtig, met niets te vergelijken… zoveel en zo lovend, dat hij aanstaande vrijdag 12 september de hoogste Nederlandse onderscheiding voor jeugdliteratuur in ontvangst mag nemen: de driejaarlijkse Theo Thijssenprijs… Aanvankelijk waren het vooral de dieren erhalen die bewondering afdwongen: na zijn debuut volgden nog vier bundels die de ene na de andere prijs kregen en tenslotte werden samengevoegd tot ‘Misschien wisten zij alles’ (1995), dat nu al een moderne klassieker is.”
(Lieke van Duin/Bij Toon Tellegen blijf je verrast je ogen uitwrijven. Trouw, 10 september 1997.)
