2. Tien jaar zanggroep ‘Met Bezêj’
(Door Francis Bruekers in Het Weekblad voor Nederweert van 1 maart 2012)
In een vloek en een zuch was daar opeens het tienjarig jubileum van de zanggroep ‘Met Bezêj’. Dit jubileum vierden zij vorig jaar al. Desondanks willen ze er ook graag de Weekbladlezer van op de hoogte stellen. ‘Met Bezêj’ zingt in het Nederweerter dialect. Omdat ze het leuk vinden, omdat het meer gevoelswaarde geeft aan hun liedjes en omdat ze sterk voorvechter zijn van het behoud van het dialect.
Tien jaren vliegen kennelijk voorbij als je doet wat je graag doet. Fantaseren, liedteksten en melodieën opschrijven en vervolgens zingen. Samen met een groep eensgezinden of in een duo. Wel Kluskens en Jos van de Wouw zijn de trekkers van zanggroep Met Bezêj uit Nederweert. Omdat het dialect zo’n grote rol speelt bij deze zanggroep, werd het artikel in het Neewieërter dialect geschreven. Omwille van de leesbaarheid plaatsen we in het Weekblad de Nederlandse versie.
Alle leden van Met Bezêj houden ervan om met gevoel en mijmering te zingen. Over vroeger, want toen was het veel beter. Althans dat vinden sommigen. Toch kun je aan de gezichten van de leden zien dat het ook tegenwoordig goed toeven is bij de repetities die plaatsvinden bij Wel Kluskens in de huiskamer. Elf leden, dames en heren, zitten gebroederlijk naast elkaar met een kopje koffie en de liedjesmap op schoot.
Alle liedteksten zijn ontsproten aan het brein van Wel Kluskens. Zijn muzikale kameraad Jos van de Wouw voorziet deze van een melodie. Afhankelijk van het thema is de melodie melancholiek of vrolijk. Jos heeft een voorliefde voor Jazz, Blues en Boogie Woogie. Dit maakt de liedjes van Met Bezêj qua genre herkenbaar voor de luisteraar en voor de zanger.
Nieuwe liedjes worden aan de groep voorgelegd, voorgespeeld en vervolgens gezongen. Dit wordt niet voorafgegaan door ingewikkelde stemverdelingen. Door hun ervaring bij andere koren, weten de zangers en zangeressen heel goed wat er van hen in de groep verwacht wordt. Wel Kluskens is van alle markten thuis en zingt hoog met de dames of lager met de heren, afhankelijk van de gewenste klankkleur.
Alle leden spreken van huis uit dialect. Opvallend genoeg wordt er echter in de groep meer Baexems, Roggels of Heytses gesproken dan Nederweerts. Wel en Jos zorgen er echter voor dat ook deze dialectbondgenoten het Neewieêrts machtig worden, met als gevolg dat alle leden, uit welke windstreek dan ook, met het grootste gemak over de zieschoôtel, wisse en de teluur zingen.
Waar het om draait in deze zanggroep is het behoud van het dialect én de gezelligheid. Er wordt serieus gerepeteerd, maar ook voldoende flauwekul gemaakt. Soms zonger bezêj (zomaar), soms met bezêj (bewust) als er een kwinkslag in het optreden gebracht wordt.
Tijdens optredens hult het gezelschap zich in passende nostalgische kledij. Ook daarmee oogsten zij veel succes bij hun luisteraars. Vijftien à twintig maal per jaar gaan zij op pad om de luisteraar in ouderencentra, huiskamerprojecten of vergelijkbare organisaties te vermaken. Ze traden op in Maastricht, Heerlen en Maaseik, maar ook dichterbij, zoals onlangs bij de opening van de olieslagmolen in Roeven. Het aantal optredens binnen de gemeente Nederweert is echter zeer beperkt. Zij zouden graag vaker in een van de Nederweerter kerkdorpen optreden, binnen het Nederweerter taalgebied.
Het repertoire is groot, zeker unne bössel van zo’n 200 stuks. De liedjes gaan over herkenbare situaties en gebeurtenissen uit het verleden. Teksten met symboliek en metaforen, teksten om over na te denken maar ook luchtige en humoristische liedjes. Eén van de meest betekenisvolle liedjes binnen het repertoire is volgens de leden Wietergaon , dat handelt over het overlijden van dierbaren. Overigens een thema dat regelmatig terugkomt in de gesprekken aan tafel. Begrijpelijk, want de gemiddelde leeftijd van de zanggroepleden is 70 jaar. Zingen over vroeger wordt voor hen steeds belangrijker. Verbazing over het nieuwe maakt plaats voor herinnering en ervaring. Voor de dames en heren van Met Bezêj is vooral dat dé verbindende factor in de zanggroep en de motivatie om te zingen voor anderen.
Een zanggroep als Met Bezêj speelt een rol bij het behoud van het dialect. In hun liedbundels kwam ik de volgende – over enkele jaren onbegrijpelijke – zin tegen: “En Kuuëp traedje bêrvers dwers doore troog.”
— ——— ——– ——— ——– ———– ———– ———— ————